
Leven na de dood
2007-06-13- Pas laat op weg vanaf mijn plekje op de heuvel, door naar Arras. Een mooie middeleeuwse stad die me aan Groningen doet denken; mooi marktplein en bijna Nederlandse gevels aan de gebouwen. Een vriendelijke man nodigt me uit voor de lunch, maar ik wil liever door naar België.
Veel laatste rustplaatsen en monumenten; in dit gebied is duidelijk veel strijd geleverd in zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. Bij een daarvan stop ik om mijn waterflessen te vullen; het gemeentebestuur doet op de muur trots haar plannen uit de doeken de begraafplaats nieuw leven in te blazen.
Vaak worden de wegen slechter bij het benaderen van de grens. Doel daarvan is potentieel kwaadwillend verkeer te vertragen en aldus overtreders makkelijker te kunnen aanhouden. De Fransen passen echter een andere techniek toe: verwarring. Ik blijf maar rondjes slingeren en volg netjes de bordjes die me naar de grensplaats moeten brengen. Er daadwerkelijk komen doe ik pas na een aantal keer vragen. Zo kan het natuurlijk ook.
Geen vlaggen of bordjes, maar enkel een klein wachthuisje en een historisch plakkaat wachten me op wanneer ik België benader. En natuurlijk een fijn hobbelende betonweg, want daar houden ze daar van. Tussen de verleidelijk geurende aardbeivelden door naar Rongy (bekend vanwege zijn aardbeien lees ik; tenminste wel iets te vertellen hier, en niet zoals een stukje terug een dorpje dat zichzelf desperaat aanprees vanwege het riviertje in de buurt en de dojo in het centrum). Tournai volgt snel daarna en langs het Schelde kanaal er dwars doorheen. Geraardsbergen is voor vandaag een beetje te ver gegrepen, dus ik duik achter een hoop zand.
Voetnoot: Voorbij Tournai (Belgie). Afstand 114km, totaal 27282km
Reacties:
-
Arras, moet ik ook nog naar toe, heb er een mooi oud boekje met postkaarten (vban voor de eerste wereldoorlog) over
van geschreven op 13-04-2010